Mijn buurman is een bron van inspiratie. Hij is allround
timmerman met 30 jaar ervaring en tegenwoordig werkloos burger. ‘Hoe het verder
moet met inkomens en arbeidsrecht en pensioenen weet ik niet’, zegt hij, ‘maar
als vakman kan ik een kunstje waar anderen vast blij mee zijn. Ik bedoel: jij
kan vast iets wat ik níet kan, dan kunnen we elkaar toch helpen?’
Dit onderlinge ruilen – noem het dienstverlening of
onderhandse verkoop – zien we inmiddels overal opduiken.
- ik knip jouw haar, jij maakt mijn huis schoon
- ik kook wat extra en tegen betaling kan je een maaltijd in mijn keuken komen afhalen (thuisafgehaald.nl)
- ik verzorg jouw folder, jij geeft 2 therapiesessies gratis
- jij houdt vakantie in mijn huis, ik in het jouwe
Of je ruilt in een kringetje van drie, vier of vijf
personen:
- ik pas op jouw kinderen, jij doet een reparatie bij mijn vader, mijn vader deelt het krantenabonnement
- ik geef een kledingparty waarbij iedere vriendin kleding die ze niet meer draagt kan ruilen tegen een ander kledingstuk – een hit!
Buurman voorziet dat ook arbeid steeds vaker inzet kan
zijn van ruilen.
Toen het land Argentinië midden jaren negentig bankroet
was, kwam er onverwacht en ongepland een nieuwe economie op: mensen begonnen
spullen en diensten met elkaar te ruilen. Ze ontdekten talenten bij zichzelf,
stimuleerden elkaar om creatief te zijn en kwamen in contact met anderen via
nieuwe platforms.
De waarde wordt vastgesteld door de ruilers zonder
tussenkomst van een belanghebbende partij zoals belastingdienst, overheid,
vakbond, pensioenfonds of sociale verzekeringsbank. Dat is dan ook meteen de
reden waarom deze belanghebbenden gruwen van zo’n ondergrondse economie. Het
valt namelijk niet te reguleren.
Ruilen en delen, inmiddels niet meer weg te denken uit
Argentinië én uit Nederland. Want: je leert nieuwe mensen kennen op een
onverwachte manier, je wordt creatief in zowel zoeken en vinden, je leert
nieuwe talenten ontwikkelen. Wie wil dat nou niet? En dankzij internet zijn de
mogelijkheden nóg uitgebreider dan tien jaar geleden.
Ook in het bedrijfsleven is delen een belangrijk
onderwerp van gesprek. In de afgelopen jaren is de focus in het
bedrijfsleven verschoven van overwegend Profit naar een breder perspectief,
inclusief People en Planet. Met deze 'vierde P' van ‘Philanthropy’ is
een nieuw totaalbeeld ontstaan over het bedrijf en de wenselijke relatie met al
haar stakeholders in de maatschappij. In Amerika en Engeland wordt dit ook wel
verwoord als 'societal acceptance to conduct business'. Vrij vertaald kunnen we
dit aanduiden als 'een bedrijfsleven in balans met de samenleving' oftewel ‘social
business’.
Bij Startwijzer zijn wij ons erg bewust van de maatschappij. We
werken hard om onze cliënten te begeleiden economische zelfstandigheid en
zelfredzaamheid. Het is immers voor de
gehele maatschappij van groot belang dat het merendeel van de bevolking
economisch zelfstandig is en geen hulp nodig heeft van de overheid. Ook willen
wij graag onze kennis delen met de rest van de maatschappij, bijvoorbeeld door
gratis informatiebijeenkomsten voor potentiële starters (de volgende is op 4
september, klik hier
om u aan te melden!) en gratis documenten die te downloaden zijn via ons downloadcentrum.
Aankomende tijd zullen wij verder gaan communiceren hoe wij onze rol als ‘social
enterprise’ zien. Heeft u tips, ideeën of ervaringen? Laat het ons weten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten