donderdag 1 augustus 2013

De kracht van de aanbeveling

Een aantal weken geleden hebben we een workshop gevolgd over 'Referral Marketing'. Dit is uit Amerika overgewaaid en het maakt je bewust van de kracht van aanbevelingen. Voor ons was dit met name een bewustwording van het enorme netwerk dat we hebben opgebouwd in de jaren dat we bezig zijn met Startwijzer. Het principe van 'Referral Marketing' is het elkaar gunnen van opdrachten en elkaar aanbevelen. Er worden ook steeds meer netwerkclubs rondom dit fenomeen opgericht, zoals bijvoorbeeld BNI.

Wij hechten echter veel waarde aan de kwaliteit van de aanbeveling. Mensen die je een paar keer hebt gesproken, kan je niet zo maar aanbevelen want je weet niet wat de kwaliteit van het werk is. Maar de partners waar je zelf zaken mee doet, vormen natuurlijk wel een goede referentie. Wij werken ook samen met trouwe partners die ons helpen. Je hoeft niet alles zelf te kunnen, als je maar een betrouwbare partner hebt wiens expertise je in kan zetten op de momenten dat je het nodig hebt.

Hoe belangrijk je netwerk is, komt dagelijks naar voren. We zijn nu druk bezig met de opzet van een mooi project samen met gemeente Hoorn en Rabobank Midden-Westfriesland. Eind augustus is de lancering, maar we kunnen al een tipje van de sluier oplichten: we doen waar we goed zijn en dat is ondernemers leren ondernemen en hen bijstaan met raad en advies. Hou onze website en de diverse social media kanalen in de gaten voor de kick-off!

Maar we zijn erg benieuwd hoe jij naar aanbevelingen kijkt. Maak jij ook optimaal gebruik van je netwerk of moet je hard werken voor je opdrachten? En vraag je ook standaard over een aanbeveling zodra je een project goed hebt volbracht? Vroeger werden er getuigschriften afgegeven, tegenwoordig is het via LinkedIn heel gemakkelijk om een referentie af te geven. Maar ook hier geldt, het gaat om de kwaliteit van de aanbeveling. Wellicht kan je zelf het goede voorbeeld geven? Let bij een aanbeveling op een aantal punten:
  • Beschrijf in 'spreektaal' jouw positieve ervaring. Waarvoor heb je hem/haar ingehuurd of op welke wijze hebben jullie samengewerkt? Wat vond je zo goed of prettig aan de samenwerking? Hoe persoonlijker jouw verhaal, hoe beter.
  • Beschrijf de situatie voor en na jullie samenwerking. Welk resultaat heeft hij bereikt? Wees zo specifiek mogelijk over de werkzaamheden of dienstverlening die hij naar volle tevredenheid heeft verricht.
  • Beschrijf ook persoonlijke kwaliteiten. Valt deze persoon op door creativiteit, expertise, leiderschap, stressbestendigheid of een andere kwaliteit? Noem het in jouw aanbeveling.
Zodra iemand een aanbeveling ontvangt, vraagt LinkedIn standaard om ook een ander aan te bevelen. Veel mensen denken dan dat zij diezelfde persoon moeten aanbevelen. Maar dat riekt al snel naar doorgestoken kaart. Bovendien ben je meestal niet allebei klant van elkaar. Mocht dat wel zo zijn, wacht dan een week of twee om te voorkomen dat beide aanbevelingen in 1 netwerkupdate verschijnen.

Om met aanbevelingen te starten, is het handig om je netwerk in kaart te gaan brengen. Op wie kan je echt bouwen en in wie heb jij het volste vertrouwen? En van wie denk je dat ze jou blindelings aan zullen bevelen? Deel dit met elkaar zodat je als ‘partners’ elkaar kan gaan helpen. Je kan bijvoorbeeld afspreken om een seintje te geven zodra jouw opdracht afloopt. Zo weet de ander dat ze jou weer kunnen aanbevelen als ze bij klanten een behoefte voelen voor jouw expertise.
Heb je meer tips? Deel ze met elkaar zodat we elkaar kunnen helpen om samenwerkingsverbanden te optimaliseren.


Succes en we kijken uit naar je reactie!

maandag 1 juli 2013

Van ruilen komt…ruilen!

Mijn buurman is een bron van inspiratie. Hij is allround timmerman met 30 jaar ervaring en tegenwoordig werkloos burger. ‘Hoe het verder moet met inkomens en arbeidsrecht en pensioenen weet ik niet’, zegt hij, ‘maar als vakman kan ik een kunstje waar anderen vast blij mee zijn. Ik bedoel: jij kan vast iets wat ik níet kan, dan kunnen we elkaar toch helpen?’

Dit onderlinge ruilen – noem het dienstverlening of onderhandse verkoop – zien we inmiddels overal opduiken.
  • ik knip jouw haar, jij maakt mijn huis schoon
  • ik kook wat extra en tegen betaling kan je een maaltijd in mijn keuken komen afhalen (thuisafgehaald.nl)
  • ik verzorg jouw folder, jij geeft 2 therapiesessies gratis
  • jij houdt vakantie in mijn huis, ik in het jouwe
Of je ruilt in een kringetje van drie, vier of vijf personen:
  • ik pas op jouw kinderen, jij doet een reparatie bij mijn vader, mijn vader deelt het krantenabonnement
  • ik geef een kledingparty waarbij iedere vriendin kleding die ze niet meer draagt kan ruilen tegen een ander kledingstuk – een hit!

Buurman voorziet dat ook arbeid steeds vaker inzet kan zijn van ruilen.
Toen het land Argentinië midden jaren negentig bankroet was, kwam er onverwacht en ongepland een nieuwe economie op: mensen begonnen spullen en diensten met elkaar te ruilen. Ze ontdekten talenten bij zichzelf, stimuleerden elkaar om creatief te zijn en kwamen in contact met anderen via nieuwe platforms.
De waarde wordt vastgesteld door de ruilers zonder tussenkomst van een belanghebbende partij zoals belastingdienst, overheid, vakbond, pensioenfonds of sociale verzekeringsbank. Dat is dan ook meteen de reden waarom deze belanghebbenden gruwen van zo’n ondergrondse economie. Het valt namelijk niet te reguleren.

Ruilen en delen, inmiddels niet meer weg te denken uit Argentinië én uit Nederland. Want: je leert nieuwe mensen kennen op een onverwachte manier, je wordt creatief in zowel zoeken en vinden, je leert nieuwe talenten ontwikkelen. Wie wil dat nou niet? En dankzij internet zijn de mogelijkheden nóg uitgebreider dan tien jaar geleden.

Ook in het bedrijfsleven is delen een belangrijk onderwerp van gesprek. In de afgelopen jaren is de focus in het bedrijfsleven verschoven van overwegend Profit naar een breder perspectief, inclusief People en Planet. Met deze 'vierde P' van ‘Philanthropy’ is een nieuw totaalbeeld ontstaan over het bedrijf en de wenselijke relatie met al haar stakeholders in de maatschappij. In Amerika en Engeland wordt dit ook wel verwoord als 'societal acceptance to conduct business'. Vrij vertaald kunnen we dit aanduiden als 'een bedrijfsleven in balans met de samenleving' oftewel ‘social business’. 
Bij Startwijzer zijn wij ons erg bewust van de maatschappij. We werken hard om onze cliënten te begeleiden economische zelfstandigheid en zelfredzaamheid.  Het is immers voor de gehele maatschappij van groot belang dat het merendeel van de bevolking economisch zelfstandig is en geen hulp nodig heeft van de overheid. Ook willen wij graag onze kennis delen met de rest van de maatschappij, bijvoorbeeld door gratis informatiebijeenkomsten voor potentiële starters (de volgende is op 4 september, klik hier om u aan te melden!) en gratis documenten die te downloaden zijn via ons downloadcentrum. Aankomende tijd zullen wij verder gaan communiceren hoe wij onze rol als ‘social enterprise’ zien. Heeft u tips, ideeën of ervaringen? Laat het ons weten!

woensdag 29 mei 2013

Bob de bouwer maakt het (niet meer)

Mijn buurman is werkloos. Na 30 jaar in de bouw is het afgelopen met het werken voor een baas. Buurman blijft positief en signaleert ingrijpende veranderingen in de economie en in het omgaan met arbeid. ‘Een levenlang in loondienst is niet meer van deze tijd’, zegt hij. ‘Niemand wil zich nog voor onbepaalde tijd binden. Zowel werkgever als werknemer willen meer flexibel zijn. Je moet elkaar kunnen vinden voor de duur van een klus en daarna weer je eigen weg kunnen gaan.’

We zien deze trend al een poos in het vrijwilligerswerk: ouders willen best op school de handen uit de mouwen steken, maar niet onbeperkt. Ze willen de activiteit kunnen plannen, het moet een afgerond project zijn en het mag zich niet over een lange of zelfs onbeperkte periode uitstrekken. De voetbal, de kerk, de school, ze merken allemaal dat ze onbetaalde arbeid op een andere manier moeten organiseren.
Dezelfde trend zet zich nu ook door op de arbeidsmarkt: werkgevers laten al langere tijd horen dat ze afwillen van langlopende contracten. Ze willen arbeid kunnen inzetten op momenten dat er veel vraag naar is én ze willen contracten kunnen ontbinden op momenten van stille handel.

Eigenlijk heel logisch, ware het niet dat ‘betaalde arbeid’ verweven is met rechten, plichten over betaling, verantwoordelijkheid, scholing en verzekering enzovoort. Velen ervaren flexibiliteit daarom als lastig. Wat het vooral lastig maakt is: we hebben het hier over menselijk kapitaal. Inzet, vakmanschap, loyaliteit en vertrouwen, dat zijn geen wegwerp producten, maar iets wat je moet koesteren, onderhouden en waarderen. 
Buurman wil best wat doen voor de buurt, is niet te beroerd om ook bij mij de ramen te lappen, het vuilnis buiten te zetten en de straat te vegen. Hij is trots op zijn vak en ziet wel mogelijkheden om te gaan timmeren. De daling van zijn inkomen kan hij ook nog wel opvangen, maar het drama van massale werkloosheid zit ‘m in het afgedankt zijn. We zijn zo afhankelijk geworden van geld dat een economische crisis ook een sociale crisis is. Dat de talenten van grote groepen goed opgeleide mensen niet worden benut, omdat er geen geld mee te verdienen valt, dát valt niet te begrijpen. ‘Dat al die mensen voor niks zijn opgeleid, hun talenten hebben ontwikkeld en nu nutteloos zijn gaat er bij mij niet in’, zegt buurman. ‘Het gaat alleen maar om geld. Bob de bouwer kan alles maken, maar we maken het niet omdat het teveel kost. Geld beperkt ons denken, dat is zo jammer!’

Bij Startwijzer spreken wij dagelijks mensen zoals Bob. Mensen die soms noodgedwongen voor zichzelf gaan starten, omdat een baan in loondienst niet lukt. Ook komen we steeds meer jongeren tegen die moeite hebben om een plek te veroveren op de arbeidsmarkt. Samen met de Rabobank Midden-West Friesland hebben we afgelopen maand een bijeenkomst georganiseerd voor jongeren en hen geïnformeerd over het zelfstandig ondernemerschap, solliciteren 3.0 en de kracht van social media. Ons doel is om de jongeren van tegenwoordig niet de sociale crisis in te jagen zoals Bob maar hen voor te bereiden op een flexibele toekomst.

maandag 30 januari 2012

Uitstellen kan altijd nog

Waarom doe je dat nou (niet)?

Iedereen maakt zich wel eens schuldig aan uitstellen, dus ook ondernemers.
Wanneer dit af en toe gebeurt is er niets aan hand: welkom bij de grote mensenwereld! Maar wanneer het vaker voorkomt kan het jouw succes (zakelijk en privé) in de weg zitten. Niet alleen blijven dingen liggen, vaak spookt het door je hoofd, of erger nog: je ligt er van wakker!

Waarom stellen we uit?
Het antwoord is pijnlijk eenvoudig: de belangrijkste reden is onzekerheid.
Onzeker over dingen die je moeilijk vindt, belangrijke keuzes waar veel van afhangt. Volgens mij is er niet zoveel mis met onzekerheid zolang het je maar niet belemmert of gaat beheersen.  

Wat kun je er aan doen?

Stap 1             : herken je uitstelgedrag. Soms gaat het zo automatisch dat je het zelf
  niet door hebt. Vraag desnoods iemand in je omgeving of je      
  uitstelgedrag hebt vertoond in de afgelopen weken. Zorg dat er iedere
  keer een alarmbel gaat wanneer je uitstelgedrag vertoont.

Stap 2             : realiseer je dat je jezelf ernstig te kort doet. Met je gedrag zet je
                          al je kwaliteiten buitenspel. Uitstelgedrag heeft geen positieve bijdrage
                          aan het realiseren van je droom (of zo je wilt, je eigen geluk)

Stap 3             : als die alarmbel heeft geklonken is het tijd om tot actie over te gaan
                          Pak direct de taak op (of delegeer, besteedt uit), zo krijgen je uitstel
                          gedachten minder kans.

Uit eigen ervaring weet ik dat de dingen die je uitstelt kunnen veranderen van een relatief simpele taak tot een belangrijk probleem. Je kunt jezelf deze marteling besparen. Wanneer je die lang uitgestelde taak afhandelt, ervaar je opluchting en tevredenheid, zelfs trots zijn op jezelf is niet ongepast.

(Goed, nu nog even deze blog online zetten of zal ik hem nog tegen laten lezen?
Misschien is het beter om dit morgen te doen….of nu gelijk….)

maandag 14 november 2011

Ondernemende moeders hebben ballen nodig

Deze keer begeef ik me op glad ijs omdat ik als man minder met het vraagstuk worstel dan gemiddeld een ondernemende moeder.

Bij elke moeder die ondernemer is en ik bij Startwijzer coach komen de zorgtaken altijd aan de orde: hoe regel je opvang zo dat je je voldoende kunt focussen op je ondernemersdroom? Als ik deze vraag aan vader ondernemers stel, ontvang ik altijd het antwoord: 'dat regelt mijn vrouw.'

Door de vele ondernemende moeders die ik heb mogen begeleiden ben ik mij ervan bewust dat vrouwen hierdoor vaak een extra drempel hebben te nemen in het ondernemerschap. Ondanks alle emancipatie zal het nog wel even duren (als het al voorbij gaat) voordat er sprake is van een gelijke verdeling van dit probleem.

Dus naast alle mooie uitgewerkte businesscases, financiële prognoses en de rest van het ondernemingsplan ligt er voor de ondernemende moeder nog een andere actie in de voorbereiding: "Zeg man, ik wil mijn droom realiseren en wat ga jij bijdragen aan de zorg van onze kinderen?"

Terwijl ik deze blog schrijf kom ik tot het besef dat ik zelf ook enigszins ouderwets ben. Mijn vrouw draagt de meeste zorg voor de kinderen en daar heb ik vrede mee. Zolang dit goed geregeld is, kan ik mij focussen op mijn passie: ondernemers coachen. Geen onwil, wel een bepaalde vorm van luiheid (besef ik mij).

Dus ondernemende moeders, als jullie zo'n vent als ik thuis hebben: pak hem maar eens aan. Zorg dat je droom de ruimte krijgt en bespreek samen de oplossing. Daar is ballen voor nodig, maar laat zien hoe belangrijk de droom voor je is.
Enne, geef hem even de tijd om te wennen, dan komt het wel goed.

Frank Bakker (bedrijfsadviseur Startwijzer)












Ps. deze blog is niet geschikt voor mijn vrouw

dinsdag 27 september 2011

Ondernemen: een sprong in de vrije ruimte

De route naar een eigen bedrijf heeft veel weg van een stap in het onbekende, een vrije val in het luchtruim. Gevaarlijk voor degene die er onvoorbereid aan begint. Een uitdagend avondtuur voor degene die over de goede uitrusting beschikt en daarmee een heldere koers weet uit te zetten.

Voor een succesvolle sprong zijn vaardigheden, kwaliteiten en competenties vereist als:
- je bewust zijn van je eigen kunnen
- weestanden kunnen overwinnen
- in een team kunnen werken
- helder kunnen communiceren
- verantwoordelijkheid willen en kunnen dragen
- nakomen wat je belooft (afspraak is afspraak)
- denken in mogelijkheden
- de feiten onder ogen willen zien.

Voordat je springt kies je (en investeer je in) de juiste uitrusting: een bevret (noodzakelijke papieren, ondersteuning), een kaart van het gebied (wat kenmerkt de locatie), een kompas voor de koers (waar wil ik uitkomen), een bril voor zicht op de nabije toekomst (levert het wat op), een passende outfit (ook je visitekaartje) en een parachute voor het breken van de val en een beheerste landing.

Eenmaal geland kijk je om je heen: hoe ziet de omgeving (markt) er in de praktijk uit, zijn hier kansen (is er koopkrachtige vraag) en is er voldoende te verdienen (met het plukken van laaghangend fruit en mogelijk ook het hoger hangende). Als de vooruitzichten goed lijken, wordt het tijd dat je de volgende stap zet: na het dromen en het durven komt het doen.

Ondernemen is mensenwerk

woensdag 31 augustus 2011

Hulp in de kraamkamer

Het starten van een onderneming is vaak een uiting van een droom en tevens de meest harde leerschool voor elke ondernemer. Na de startfase is de ondernemer in de praktijk veel 'wijzer' geworden.

Als bankier ben ik van meet af aan gefascineerd geraakt door beweegredenen, maar vooral ook door de gedragskenmerken van succesvolle startende ondernemers. Toen een starterskrediet dat ik had verstrekt jaren later resulteerde in een beursgang, was dat ook voor mij persoonlijk een groot evaluatiemoment.

Dat was een reden om een aantal jaren geleden in het kader van mijn studie voor Nyenrode een onderzoek te doen onder ongeveer 600 startende ondernemers, op zoek naar hun succesfactoren. De startende ondernemers lieten me nooit meer los.

Startwijzer maakt starters wijzer in de eerste fase en dat is geweldig. Leren van elkaars ervaring is de beste methode. Hulp in de kraamkamer van de onderneming is een factor die de kans op succes verhoogt, dat geeft het onderzoek ook aan. Pas als je bij Startwijzer langs bent geweest ben je in mijn ogen: Klaar voor de start!

Eric J. Lücke
directievoorzitter Rabobank Hoorn en Omstreken

Bron: Passie voor Ondernemen

Ondernemers in beeld

Voor jezelf beginnen
Een (lang) gekoesterde droom.
Of uit noodzaak geboren.
Een hele stap als je een baan gewend bent.
En een spannende realiteit...

Voor jezelf beginnen, is naast een dynamisch avontuur, vooral een kwestie van durven, discipline en doen. Van onderzoeken, proberen, het vieren van succes, omgaan met vrijheid, doorzetten en creatief in oplossingen denken als het anders gaat dan je had gehoopt. Van focussen en onderweg je doelen blijven bijstellen en herformuleren.

De weg en de omstandigheden veranderen voortdurend. De markt ook.
Evenals jijzelf.

Van idee tot onderscheidend plan
Het visualiseren van je plan, je eigen onderneming of baan is de eerste stap naar realisatie. In de begeleidingsgesprekken maken wij samen helder welke vervolgstappen er nodig zijn om datgene wat jij voor ogen hebt, te gaan realiseren.
Alles begint bij een gedachte, een idee. In inspirerende gesprekken geven wij hier samen verder vorm aan. Een goed idee hebben, is één ding, maar het gedegen op papier zetten (denk aan het ondernemersplan), vereist vakkundige begeleiding.

In actie: doen!
Op weg naar zelfstandig ondernemerschap is creativiteit een belangrijk element. Je denkt na over een bedrijfsnaam, een logo, een internetsite en de manier waarop er aan klantenwerving gedaan gaat worden.

Realisatie: het ondernemersplan
Om je dromen mee te kunnen helpen realiseren, is een gezond stuk realisme belangrijk. Wij noemen dit bij Startwijzer ook wel 'Met je hoofd in de wolken, maar met je voeten op de grond'.

Alle grote dingen beginnen met een eerste stap. Het leven is de moeite waard als je er met passie in staat.

Hannie van Lent
directeur Startwijzer

maandag 11 juli 2011

1e stappen van een digibeet op de digitale snelweg

Dit weekend stond er weinig op het programma. Heerlijk rustig en tijd om eens iets op te pakken wat anders blijft liggen.

Op aanraden van anderen heb ik een I-phone aangeschaft. Tot mijn grote schaamte, moet ik bekennen, dat die er nu al een tijdje ligt... Het trekt mij niet. Ben ik daarmee een gemiddelde 50+er? Tot op heden keek ik ernaar, maar hield het toch met alle plezier bij mijn oude Nokia koelkast.

Voor de kinderen is dit onbegrijpelijk. Voor mij blijkbaar een hebbeding, waar ik niet echt op zat te wachten. Maar goed, ik wil toch graag mee in de vaart der volkeren en het liefst nog niet afgeschreven zijn. Onder het motto: een ondernemer blijft bij... Waarom noemen we een oud mobieltje eigenlijk een koelkast? Voor mij is alles wat zich bewezen heeft, van waarde. Van veel meer waarde, dan wat nieuw in de winkels ligt. En wat is er eigenlijk mis met een koelkast?

Maar goed, het weekend was leeg, we hadden net vrijdag een strategie sessie met Denise Janmaat achter de rug en dus dacht ik, laat me in een loos moment, dan toch eens dat apparaat pakken. Vol verwondering bleek de achterkant de voorkant en boven onder te zijn. Zou mijn logica een andere zijn, dan die van de gemiddelde gebruiker? Blijkbaar...
Dochter Djinte ligt in een stuip. Hoe kan iemand zo onnozel zijn...? Ouderwets als ik ben, heb ik een handleiding uitgedraaid. Stoomcursus Twitter. Blij dat papier nog bestaat, worstel ik me door de pagina's heen. Dan volgt een pagina over Foursquare. Flickr (is dat net zoiets als Flikken Maastricht?) komt ook nog langs, Facebook en Hootsuite... Waarom krijg ik hele andere beelden als ik aan een suite denk.

Stap 2. Achter de pc. Er moet van alles gebeuren. Techniek. Nog zoiets waar ik helemaal niets mee heb. Draadjes die computer met Iphone verbinden.
Als een wonder gebeurt er van alles, zonder dat ik iets doe. Verbindingen, Wilt u synchroniseren... laten we dat maar doen.

Ik plaats een aantal foto's op facebook. In de inbox van mijn email komen de eerste reacties. "Hey Han, ben je om?" Allemaal mensen reageren. "Leuke foto's van de cover van de Soroptimist". Wat is dat de Soroptimist? Is het te koop in de winkel?" Gelukkig, soms weet ik toch nog iets, wat een ander niet weet.

Maandagavond krijg ik twitterles op de I-phone van mijn dochter. Dinsdag op kantoor op de pc, van een collega.

Maandag komt Edwin Winter van 19:00 tot 22:00 uur de kneepjes bijbrengen van social media voor onze klanten. Ik zal er bij gaan zitten. Hopelijk ben ik tegen die tijd iets minder een groentje dan dat ik nu ben.

Hoe gaan we het zinvol in zetten? Ten dienste van de klant. Een gerichte marketingstrategie. In ieder geval heb ik nu al iets geleerd, wat ik door kan geven en wat volgens mij voor meer mensen nieuw is: hootsuite.
Twitteren kost veel tijd. Mijn weekend was om voor ik er erg in had.
Efficiënt social media gebruiken...naast alle andere media.
Programma's als Hootsuite helpen hierbij. Bij Hootsuite kun je een account aanmaken en verschillende social media-accounts toevoegen en beheren. ZO kun je tegelijkertijd berichten op verschillende sociale media plaatsen.
En het is mogelijk om berichten in de wacht zetten, bijvoorbeeld om ze morgen, volgende week of over een maand te versturen. Dit bespaart een hoop tijd.

Zullen we dan een dag voor de workshop Social Media een tweet versturen naar de deelnemers? Of toch maar een smsje..
Of een email...

Weet je wat? We doen het allemaal. Onder het motto: 3x is scheepsrecht.

Hannie van Lent

donderdag 9 juni 2011

Elevator Pitch: Dead or Alive?

Je staat in de lift, toevallig tegenover de persoon die je altijd al wilde ontmoeten.
Het liftknopje brandt bij de achtste verdieping, dus je hebt zo'n dertig seconden om je verhaal te doen: je 'elevator pitch'. Komt deze situatie in de praktijk voor? Nee natuurlijk. De lift is te vol of je gesprekspartner moet er al uit bij de derde etage. Maar is de elvator pitch daarom 'dood'?

Reclameboodschap

De elevator pitch wordt gezien als een persoonlijke reclameboodschap die elke ondernemer paraat zou moeten hebben. Sommigen vinden het riedeltje wie-ben-ik, wat-doe-ik en voor-wie-doe-ik-dat nogal onnatuurlijk. Niemand zit te wachten op ongevraagde reclame, menen zij. Maar is het voorbereiden van zo'n een-minuut-praatje daarom onzinnig?

Focus en Passie

Een elevator pitch kan juist uitstekend werken. Als je de focus maar legt bij je gesprekspartner. En dus begint met: wat levert het op? Welke problemen van je klanten help jij op te lossen? Dat maakt je verhaal concreet en interessant voor je gesprekspartner. Zeker als daardoorheen klinkt met hoeveel plezier je je werk doet. Passie is immers besmettelijk. Het praatje hoeft ook niet 'af' te zijn, het mag best wat te vragen overlaten. Graag zelfs, dat geeft aanknopingspunten voor een verder gesprek.

Weerhaakjes en voorbeelden

Maar weinigen schudden zo'n praatje zomaar uit hun mouw. Het vraagt meestal om gedegen voorbereiding. Nadenken over een juiste, aantrekkelijke manier om te vertellen wat je bezighoudt en wat andere mensen daaraan hebben. Inbouwen van 'weerhaakjes': opmeringen die interesse kunnen wekken bij je gesprekspartner. Kiezen van een sprekend voorbeeld dat precies weergeeft wat je doet. Zo verzamel je een aantal zorgvuldig gekozen zinnen die je kunt inzetten afhankelijk van de situatie, de beschikbare tijd en de achtergrond van de persoon tegenover je.

'En wat doe jij?'

Die zinnen in je achterzak zijn ontzettend handig. Ze zorgen dat je altijd een passend antwoord hebt op de onvermijdelijke vraag op alle feestjes, seminars, schoolpleinen, sportvelden en andere netwerksituaties: 'En wat doe jij?'. De elevator pitch is springlevend.